دیار ماه

وقتی مشهد بودیم..... دلم تنگ شده....... همش عاشق جمع کردن پر های کبوترا بودم........

اولین بافتنی های من هستن.برا این کلاهی که بافتم صدتااااااا ذوق کردم.هرکی از دوستام هم میدید عاشقش میشد، ولی اندازه ی نی نی نشد، کوچیک بود کلی دلم سوووووخت.زحمات شبانه روزی ام بر باااااااااااد رفت.فکر نکنم قابل شکافتن و از نو بافتن باشه چون حسابی چفت و بست شده....... کلی عکس خوشگل گرفتیم با من و نی نی و شال و کلاهش که شبیه کلاه بوقی شده بود، اونم همش پاک شد از گوشیم نمی دونم چرا و چجوری ولی پاک شد دیگه و همچین اتفاقی برای اولین بار بود که در عمر پر برکت گوشی قشنگم رخ میداد و حالا این منم الهه ی شانس! چند روز پیش بازم رفتیم همون پاساژ کاموا فروش ها،دیگه واقعا همه رنگی رنگی ها رو دوست داشتم ، دو کلاف دیگه هم خریدم.....